بسمک یا مُبتَلی
سیدنا الاستاد حضرت علامه جوادی آملی روحی فداه در ذیل تفسیر آیه ی 124 سوره بقره
{ وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمین }
فرمودند:
ابتلا و امتحان یک ابتلا و امتحان عمومی است. چیزی در جهان نیست مگر اینکه بلوای ماست؛ یعنی آزمون ماست. هر چه در روی زمین است امتحان ماست. فرمود:
{ إنا جَعَلنا ما علی الأرض زینة لها لنبلوهم أیّهم أحسن عملاً }
چیزی روی زمین نیست مگر اینکه وسیله ی آزمون ماست. حتی موت و حیات هم برای آزمون ماست: { خلق الموت و الحیوة لیبلوکم } چیزی در نشئه طبیعت نیست مگر آزمون الهی است. این یک امتحان عمومی است.
یک سلسله امتحانات، خصوصی است ک غیر از این امتحان عمومی است. امتحان عمومی هر لحظه امتحان است.
انسان از محل کار تا منزلش وقتی رفت و آمد می کند ب صدها امر امتحان می شود.
از این طرف خدای سبحان می فرماید:
{ قُل للمؤمنین یَغُضّوا من أبصارهم }
از آن طرف چند نامحرم را هم از کنارش عبور می دهد ببیند نگاه می کند یا نه؟
از این طرف می فرماید ب اینکه:
{ لایَغتَب بَعضُکُم بعضاً }
از آن طرف یک عده را هم ب عنوان آزمون برای غیبت، او را دعوت می کنند.
اینچنین نیست ک خدای سبحان کسی را نیازماید؛
مثل اینکه از یک طرف ب حجاج می فرماید:
{ لا تَقتُلوا الصّیدَ وَ أنتُم حُرُمٌ }
از آن طرف هم می فرماید:
{ لَیَبلُوَنَّکُم بِشَیءٍ مِنَ الصّید تناله أیدیکُم و رِماحُکُم }
یعنی ما اگر ب شما گفتیم در حال احرام، صید برّی حرام است، اینطور نیست ک فقط در همان چادرهای عرفات نشسته باشید ما شما را امتحان بکنیم؛ این طور نیست.
شما وقتی ک در حال احرامید، صید بر شما حرام است و نیاز هم دارید ب گوشت؛ ما این آهوها را از بالای کوه سرازی می کنیم ب دامنه های کوه در تیررس شما، در دسترس شما قرار می دهیم، ببینیم چه می کنید؟
{ لیبلُوَنَّکُم بشیءٍ من الصّید }
که :
{ تنالُهُ أیدیکم و رِماحَکُم }؛
یعنی ما این صید را در تیر رس شما بلکه نزدیکتر می آوریم در دسترس شما قرار می دهیم، ببینیم چه می کنید؟
از یک طرف خدای سبحان می فرماید:
{ قل لِلمؤمنین یَغُضّوا من أبصارِهِم } از این طرف هم در چشم رس نامحرم قرار می دهد.
اینطور نیست ک نیازماید؛ مرتب در تمام شؤون شبانه روز انسان در کلاس امتحان است؛ این یک مرحله ی عام.
درباره این سایت