بسمک یا کاشف الغمّ

****************

پس از چند سال 

سرانجام امروز پزشکان جوابم کردند.

طوبی؟

بیماری تو صعب العلاج در حد لاعلاج است. 

خوشم با درد محبوبم.

می نگرد چه سان درد می کشم و می سوزم و آب می شوم.

می نگرد چه سان ب خود می پیچم از درد و نفس نفس می زنم.

می نگرد نفسهای بریده ام را.

خس خس سینه ام را.

و سوزش قلب سوخته ام را.

طوبی؟

محبوب غمی در دلت بنهاده تا هر آن و هر لحظه ب یادش آری و آه از نهادت سر کشی. صدایش زنی و نامهای مبارکش را بر زبان جاری کنی و نرد عشق بازی.

خوش آمدی ای درد.

خوش آمدی.

تو یادگار محبوب و دلدار منی.

دوستت دارم


مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها